Na rozpoczęcie zebrań Marszałek Sejmu, Pan Stanisław Małachowski, otworzył sesję słowami akcentującymi zmienność i potrzebę dostosowania prawa do warunków teraźniejszych. Wyraził także życzenie, by prace nad projektami Komisji Wojskowej zakończono niezwłocznie, zaznaczając rutynowość własnych przemówień i obowiązek działania, pomimo ryzyka bycia uznawanym za uporczywego. Po jego wstępie Pan Jan Łuszczewski przedstawił projekt, a Pan Józef Mierzejewski wyraził swoje zastrzeżenia, mówiąc, że chciałby uniknąć niepotrzebnego pośpiechu w decydowaniu o ważnych sprawach państwa.

Pan Józef Ankwicz zwrócił uwagę, że propozycje powinny być składane z konkretnych powodów i uprawnień, podczas gdy mowa Księcia Michała Poniatowskiego podkreślała niebezpieczeństwa wynikające z porywczego zrywania umów z sąsiadami, bez odpowiedniej siły i sojuszy, co mogłoby prowadzić do tragicznych konsekwencji dla państwa.

Książę Ignacy Massalski wezwał do jedności i zgody narodu jako fundamentu ratunku kraju w obliczu wewnętrznych niezgod i zagrożeń zewnętrznych. Podkreślił, że bez wzajemnej ufności pomiędzy królem a narodem, żadne rozwiązania rządowe nie zapewnią bezpieczeństwa i pomyślności państwa.

Pan Michał Czacki wypowiedział się na temat niezależności państwa i potrzeby uniknięcia poniżającej gwarancji od obcych mocarstw.

Pan Wojciech Suchodolski zauważył, że nieco ponad dekadę wcześniej Sejm przeprowadzał wybory Komisji Skarbowej i Wojskowej w takim samym porządku.

Rząd zgłosił, że odpowiedź na notę rosyjskiego posła należy rozpocząć negocjacjami, ale nie z ich ministrami, a po wysłaniu posłów do dworów zagranicznych. Zgromadzeni wyrażali obawę, że bez realnego zabezpieczenia kraju, przynaglanie spraw może przynieść więcej strat niż korzyści.

Marszałek Litwy-Białorusi, Książę Kazimierz Sapieha, zaproponował natomiast, by po zdecydowaniu o przysiędze komisarzy wojskowych, niezwłocznie przeprowadzić ich wybory, co mogłoby zapobiec ewentualnej próżni władzy nad wojskiem.

Pan Stanisław Małachowski ponownie zabrał głos zauważając, że rozmowy na temat Rady Nieustającej i negocjacji zagranicznych są odwróceniem uwagi od kluczowej dyskusji dotyczącej kompetencji Komisji Wojskowej - kwestii kluczowej dla bezpieczeństwa państwa. Podkreślił konieczność powrotu do głównego nurtu obrad.

Ostatecznie po długiej dyskusji i różnicach zdań, Król Stanisław August Poniatowski zawiesił sesję, przekładając ją na następny dzień, by zdążyć osiągnąć kompromis i nie doprowadzić do niebezpiecznej stagnacji w procesie decyzyjnym, od którego zależała przyszłość kraju.

Tematy: Komisja Wojskowa; Marszałek Sejmu; Rada Nieustająca; Negocjacje z Państwami Sąsiednimi; Komisarze Wojskowi; Elekcja Komisarzy Wojskowych; Prawa Kardynalne; Traktaty międzynarodowe; Obrona narodowa; Prerogatywy Stanu Rycerskiego;