W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- KARNKOWSKI Stefan (ok. 1752-1824) senator kasztelan Królestwa Polskiego 2°
- PIWNICKI Stanisław (1 poł. XIX w.) marszałek Sejmu 4°
- JEŻEWSKI Józef (zm. 1756) poseł sejmowy 4°
- SUMIŃSKI Antoni Ignacy (1783-1854), dyrektor generalny policji i poczt 4°
- SZEMBEK Bogdan (1880-1956) ziemianin, działacz społeczny i niepodległościowy 4°
- SZEMBEK Stanisław Feliks (1849-1891) malarz 4°
- MIEROSZEWSKI Krzysztof Emil (1857-1915) publicysta, działacz katolicki 4°
- PODOSKI Michał Hieronim (XVIII w.) poseł, kasztelan rypiński, dobrzyński 5°
- SUMIŃSKI Piotr Alkantary (zm. 1801), członek Rady Nieustającej 5°
- MIEROSZEWSKI Jan Stanisław (1827-1900) polityk, pisarz, historyk 5°
- GŁĘBOCKI Józef (ok. 1700- ok. 1780) kasztelan kruszwicki 5°
- SUMIŃSKI Artur Józef (1834-1886), powstaniec styczniowy, emigrant 5°
- ROGOYSKI Kazimierz (1870-1941?) rolnik, profesor uprawy roli i roślin UJ i Uniwersytetu Wileńskiego 5°
- MIEROSZEWSKI Jan Chrzciciel (1789-1867) dyrektor policji, senator Wolnego Miasta Krakowa, poeta 6°
- PIEGŁOWSKI Franciszek (zm. po 1812) sekretarz poselstwa polskiego 6°
- SZEMBEK Piotr (1788-1866) generał w powstaniu listopadowym 6°
- PASZKIEWICZ Ludwik Witold (1907-1940) lotnik 6°
- SZYDELSKI Stanisław (1892-1942), popularyzator techniki motoryzacyjnej 6°
- SUMIŃSKI Zygmunt Wincenty (1845-1885), powstaniec styczniowy, zesłaniec, publicysta 6°
- PODOSKI Mikołaj (1676-1762) wojewoda płocki 6°
Uwagi
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 251): Zawisza Artur [Czarny], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 12 X 1827 Pochodził ze starych i znanych rodzin Zawiszów i Karn-kowskich. W przededniu powstania listopadowego był czynny w akademickiej organizacji spiskowej. Od połowy grudnia 1830 był współpracownikiem „Kuriera Polskiego”. W czasie kampanii 1831 wstąpił jako szeregowy ochotnik do 1 P. Jazdy Płockiej, a potem awansował stopniowo na kapitana w 8 P. Ułanów Jazdy Płockiej. Odznaczył się pod Białołęką, Grocho-wem, Ostrołęką. Kampanię zakończył w Modlinie. Był aktywnym członkiem zarządu Tow. Patriotycznego oraz Tow. Wychowania Dzieci po Poległych Rycerzach Polskich, wreszcie współpracownikiem „Nowej Polski”. Komisja Rządowa Król. Polskiego określiła go w 1834 jako zapalonego rewolucjonistę w czasie powstania. Po upadku powstania emigrował do Francji, zamieszkał w Paryżu i wstąpił w 1832 wraz z J. N. Janowskim i Rochem Rupniewskim do namiotu węglarskiego „Trinité In-divisible” („Trójcy Niepodzielnej”). Był jednym z pierwszych członków TDP i prowadził na prowincji werbunek nowych członków Towarzystwa. 12 IX 1832 został wybrany do komisji mającej przygotować zmiany ustaw TDP. Przeciwnik Krępo-wieckiego, zgłosił wraz z Janowskim wniosek o skreślenie go z listy członków TDP. Bardzo czynny na emigracji, brał udział w pogrzebie symbolu opozycji francuskiej, gen. Lamarque'a 5 VI 1832. Uczestnik wyprawy partyzanckiej pułk. Zaliwskiego do Królestwa, wyznaczony został przez niego na naczelnika okręgowego w obw. warszawskim i sochaczewskim. W kwietniu 1833 wszedł od strony Prus ze wsi Turzno pod Toruniem w Płockie pod nazwiskiem Borellego wraz z Kalikstem Borzew-skim, Kajetanem Kowalewskim i sześcioma towarzyszami. Brak rezonansu wśród ludności, przede wszystkim szlachty, na którą liczyli, a nawet wśród kolegów uniwersyteckich, jak Gustaw Zieliński, Ignacy Orpiszewski, którzy odnieśli się negatywnie do tej akcji, ograniczając się jedynie do pomocy żywnościowej i udzielania noclegów, spowodował opuszczenie oddziału przez Borzewskiego. Zawisza z dwunastoma partyzantami posuwał się ku Warszawie, rozdając proklamacje mieszkańcom; ujął oficera rosyjskiego i kazał go powiesić. Po szczęśliwej utarczce pod Gąbinem został jednak wkrótce otoczony w lasach krośniewickich w woj. płockim i wzięty do niewoli. Skazany na śmierć, został 15 XI 1833 stracony w Warszawie za rogatkami jerozolimskimi. Śmierć jego wywarła na emigracji wstrząsające wrażenie. Na zgromadzeniach zwoływanych po zakładach emigrantów we Francji oddawano hołd jego pamięci. Krążył w odpisach jego wiersz przedśmiertny Adieux a la Pologne. Konstanty Gaszyński, autor popularnych patriotycznych wierszy powstańczych, poświęcił mu wiersz Pamiątce Artura Zawiszy.
sw.113849 Księgi metrykalne parafii Sobota, wypisała p. Eliza Parcheniak
sw.21227 Informacja p. Daniela Kamińskiego (sprzed 3.7.2007)
źródła:
- chrzest: Akt urodzenia: Sobota, 73/1809 http://metryki.genbaza.pl/genbaza,detail,141429,12 - zgon: https://www.wikidata.org/wiki/Q9160809
|
|