Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ŁĘTOWSKI Julian (1857-1897) literat, dziennikarz 2°
2. ŁUKASIEWICZ Jan Leopold (1878-1956) logik, filozof, profesor uniwersytetów, minister 8°
3. ROKOSSOWSKI Konstanty (1896-1968) marszałek ZSRR i marszałek Polski 9°
4. CHOLEWICKA Helena (1848-1883) tancerka 9°
5. ŚWIEŻYŃSKI Józef (1868-1948) premier rządu Rady Regencyjnej 13°
6. STOJAŁOWSKA Wanda (1905-1995) biolog 13°
7. MEYER Antoni Józef (1870-1939) inżynier górniczy, prawnik, kierownik katedry AG w Krakowie 13°
8. KRZYWICKI Szymon Ryszard (1903-1957) inżynier, żołnierz AK 13°
9. POSTAWKA Leon Luwik (1839-1923) ksiądz, działacz narodowy i społeczny, pamiętnikarz 13°
10. FRYCZ Karol Stefan (1910-1942) publicysta 14°
11. GRABOWSKI Bronisław Teodor (1841-1900) historyk, literat, etnograf 14°
12. ŚWIEŻYŃSKI Kazimierz Marian (1922-2000) profesor genetyki i hodowli roślin 14°
13. SOŁTYK Karol h. Sołtyk (1791-1831) skrzypek, kompozytor 15°
14. SOŁTYK Józef h. Sołtyk (ok. 1715-1780) miecznik sandomierski 15°
15. ROSTWOROWSKI Antoni Jan (ok. 1704-1775) emisariusz Stanisława Leszczyńskiego, starosta czeski, kasztelan zakroczymski 15°
16. SCHINZEL Zygmunt Aleksander (1887-1974) lekarz, członek AK 15°
17. JODKO-NARKIEWICZ Leon (zm. ok. 1850) inżynier wojskowy 15°
18. JASIEŃSKI Władysław (1872-1922) malarz, działacz polityczny 15°
19. JAKOWSKI Zygmunt (1891-1933) doktor nauk rolniczych 15°
20. KONARSKI Szymon (1850-1918) rolnik, działacz społeczny 15°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  STASZEWSKI Stanisław, właśc. Księżek (ok. 1864 - zm. 26 VI 1928 Grudziądz), aktor, dyr. teatru
  Był synem Michała Książka i Antoniny z Łętowskich. W pracy teatr. używał zarówno pseudonimu, jak i prawdziwego nazwiska (do ok. 1900 występował najczęściej jako Staszewski). Początkowo występował w zespole J. Puchniewskiego w warsz. t. ogr. Belle Vue (1884), w Płocku (1884/85) i Kaliszu (1885). 17 V 1885 debiutował w WTR w roli Józefka („Werbel domowy"), potem wrócił na prowincję i w sez. 1885/86 występował zapewne u J. Puchniewskiego w Lublinie, a do 1887 w zespole K. i S. Sarnowskich, w 1888 w warsz. t. ogr. BelleVue, w sez. 1888/89 w t. pozn., latem 1889 w warsz. t. ogr. Wodewil, w sez. 1889/90 w Poznaniu, w lecie 1890 w warsz. t. ogr. Wodewil, potem w zespole K. Kopczewskiego w Łodzi, w sez. 1891/92 (do marca 1892) w zespole Ł. Kościeleckiego w Petersburgu. W 1892 ponownie uzyskał debiut w WTR i 13 XI wystąpił w roli Rubena („Uriel Akosta"), tym razem z większym powodzeniem, bo w styczniu 1893 został zaangażowany. W 1894 znowu wrócił na prowincję do zespołu S. Sarnowskiego. Przejął wówczas zespół Sarnowskich i kierował nim w Kielcach (od grudnia 1894 do marca 1895), Częstochowie (marzec), Dąbrowie Górniczej (kwiecień) i Sosnowcu, w lecie tego roku w Ciechocinku, początkowo z S. Sarnowskim, a od sierpnia z J. Puchniewskim, potem w dalszym ciągu z J. Puchniewskim w Łowiczu (wrzesień), Kaliszu (ostatni kwartał 1895) i Kole (styczeń, luty 1896). W 1899 występował we Włocławku (luty) i w Łowiczu w zespole K. Brzozowskiego (marzec), w 1906 w Nowym T. Polskim w Warszawie pod dyr. F. Kwaśniewskiego. W sez. 1909/10 (od 30 IX 1909) prowadził t. w Sosnowcu, a od 19 VII 1910 do 1 IV 1911 był dyr. t. w Kaliszu. Latem 1911 prowadził w Warszawie t. Renaissance. W 1913 występował w Łodzi, a w lutym 1914 utworzył przy operetce łódz. komediowy T. Popularny, który prowadził przez trzy miesiące (w marcu występował z nim w Lublinie). Następnie wyjechał do Wilna, gdzie od 15 V do 26 VIII 1914 był dyr. T. Nowoczesnego, a następnie do maja 1915 prowadził T. na Pohulance. Od 1921 do 1922 był dyr. t. w Grudziądzu, w sez. 1922/23 kierownikiem zespołu działowego w tymże t., a w sez. 1924/25 prowadził tam t. bez koncesji ZASP. Jako aktor początkowo grał role amantów, m.in. Wacława („Zemsta"), Kazimierza („Czartowska ława"), później charakterystyczne, m.in. Ziemlanikę („Rewizor"), Motylińskiego („Klub kawalerów"), Wróbelkowskiego („Dom otwarty"). Wraz z J. Popławskim adaptował na scenę „Pałac i ruderę” B. Prusa. Tłumaczył także utwory dram. z niemieckiego.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.44171.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.18380.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 42 str. 530: psb.31783.1
  sw.207083 Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), 111/1893 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0158d&sy=1893b&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim